دریاچه های گرمسیری ممکن است متان بیشتری منتشر کنند

انتشار متان جهانی

متان فراوان ترین گاز گلخانه ای در جو ما نیست ، اما از قوی ترین گازها است. تقریباً یک چهارم انتشار متان جهانی از منابع طبیعی حاصل می شود و اکوسیستم های آب شیرین بزرگترین منبع متان جوی هستند. بیشتر داده های مربوط به پویایی متان در اکوسیستم های آبی از محیط های خنک و معتدل حاصل می شود. در مورد سرنوشت متان در دریاچه های گرمسیری کمتر صحبت شده است.

برای پر کردن این شکاف ، مندوزا-پاسکوال و دیگران. ذخیره سازی متان و سایر خصوصیات فیزیکی - شیمیایی را در سه دریاچه دهانه آتشفشانی در فیلیپین - یامبو ، پاندین و کالیباتو - جایی که موسمی های شمال شرقی و جنوب غربی آب و هوای منطقه را هدایت می کنند ، ردیابی کردند. این تیم تأثیر هر دو نوسانات آب و هوایی و اختلاط روی غلظت متان را بررسی کردند. این سه دریاچه در جزیره لوزون نسبتاً نزدیک به هم قرار دارند و بنابراین شرایط آب و هوایی مشابهی را تجربه می کنند اما از نظر مشخصات فیزیکی از جمله حداکثر عمق و طبقه بندی حرارتی متفاوت هستند.

این تیم نمونه های آب را هر ماه بین آوریل 2018 تا فوریه 2019 در اعماق مختلف هر دریاچه جمع آوری کرده و پروفیل های عمودی غلظت متان محلول ، دمای آب و سطح اکسیژن محلول را ایجاد کردند. آنها از داده های اداره خدمات جوی ، ژئوفیزیک و نجوم فیلیپین برای ردیابی دما ، بارندگی ، سرعت باد و فشار هوا در مدت مشابه استفاده کردند.

این تیم دریافت که حوادث اختلاط ، تحت تأثیر تغییرات دما یا فشار هوا با پیشرفت فصول موسمی ، بر ذخیره متان در هر سه دریاچه تأثیر می گذارد. به گفته نویسندگان ، طبقه بندی قوی در دریاچه های عمیق تر ، برای تولید و ذخیره سازی متان مفیدتر است.

دمای آب همچنین به تولید متان مرتبط بود و غلظت های بالاتر متان را می توان در مناطق عمیق یا عمیق دریاچه های گرمسیری در مقایسه با دریاچه های معتدل یا نیمه گرمسیری یافت. به طور کلی ، این مطالعه نشان می دهد که دریاچه هایی که دمای آب بالاتری دارند ، ممکن است بیشتر در انتشار متان جهانی نقش داشته باشد ، در این صورت دریاچه های گرمسیری بین 58 تا 400 درصد بیشتر از دریاچه های مناطق معتدل تر ، متان ساطع می کنند.

منبع: phys.org