آلودگی هوا و خطر ابتلا به بیماری های قلبی

آلودگی هوا و خطر ابتلا به بیماری های قلبی

چگونه آلودگی هوا می تواند خطر بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد؟

ذرات ریز آلودگی هوا , می توانند تأثیرات مختلفی بر سلامتی انسان داشته باشند و قرار گرفتن در معرض سطوح بالا یک عامل خطر شناخته شده برای بیماری های قلبی عروقی میباشد.

تحقیقات جدید نشان می دهد که ریزگردها با فعال سازی تولید سلولهای التهابی در مغز استخوان ، بر سلامت قلبی عروقی تأثیر سو می گذارند و در نهایت منجر به التهاب عروق می شود.

این مطالعه گذشته نگر شامل 503 بیمار بدون بیماری قلبی عروقی یا سرطان بود که به دلایل مختلف پزشکی آزمایشات تصویربرداری را در MGH انجام داده بودند. دانشمندان با استفاده از داده های به دست آمده از مانیتورهای کیفیت هوا آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده که در نزدیکی آدرس محل سکونت هر شرکت کننده قرار دارند ، سطح متوسط ​​ذرات ریز سالانه شرکت کنندگان را تخمین زدند.

طی یک پیگیری متوسط ​​4.1 ساله ، 40 فرد حوادث قلبی عروقی عمده ای مانند حملات قلبی و مغزی را تجربه کردند که بیشترین خطر در شرکت کنندگان با ذرات ریز ریز در محدوده سکونت آنها مشاهده شد.

خطر آن حتی پس از محاسبه عوامل خطر قلبی عروقی ، عوامل اقتصادی اجتماعی و سایر عوامل اصلی مخدوش افزایش یافت.

آزمایش های تصویربرداری برای ارزیابی وضعیت اندام های داخلی و بافت ها نشان داد که این شرکت کنندگان همچنین فعالیت مغز استخوان بیشتری دارند ، که نشان دهنده افزایش تولید سلول های التهابی است (فرایندی به نام لکوپوئیز) و افزایش التهاب عروق.

تجزیه و تحلیل های بیشتر نشان داد که سرطان خون در پاسخ به قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا محرکی است که باعث التهاب شریانی می شود.

نویسنده مقاله ، Shady Abohashem ، MD ، عضو تصویربرداری قلب و عروق در MGH ، می گوید: "مسیر ارتباط قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به حوادث قلبی عروقی از طریق فعالیت بیشتر مغز استخوان و التهاب شریانی ، 29٪ از ارتباط بین آلودگی هوا و حوادث بیماری های قلبی عروقی را تشکیل می دهد."

"این یافته ها در معرض قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به عنوان یک عامل خطر شناخته شده برای بیماری های قلبی عروقی است و اهداف درمانی فراتر از کاهش آلودگی را برای کاهش تأثیر قلب و عروق در معرض آلودگی هوا نشان می دهد."

نویسنده مشترک مایکل آزبورن ، دکتر ، متخصص قلب در MGH ، توضیح می دهد که درمان هایی که منجر به افزایش التهاب پس از قرار گرفتن در معرض ریزگردها می شود ، ممکن است به درد بیماران بخورد که نمی توانند از آلودگی هوا جلوگیری کنند.

وی می گوید: "مهم این است كه ، بیشتر افراد مورد مطالعه در معرض آلودگی هوا بسیار كمتر از آستانه های ناسالم تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی قرار گرفته اند و این نشان می دهد كه هیچ سطحی از آلودگی هوا را نمی توان به طور واقعی ایمن دانست."